Wordt 2014 het jaar van het Zweedse Truckfighters? Op basis van Universe kunnen we zeggen dat de drie fuzzrockers alvast op de goede weg zijn.
De Zweden zijn al een hele tijd superhot in Scandinavië. Nu is het hoog tijd dat de rest van stoner minded Europa voor de energieke Truckfighters valt. Dat moet ook de programmator van de AB gedacht hebben. Vorig jaar stonden ze er nog in het kielzog van hun Noorse collega-feestvarkens van Kvelertak, maar dit jaar kan de cultgroep, die zelfs al een docu getiteld Fuzzomentary uitbracht, in navolging van Mastodon, Baroness en Red Fang misschien wel een doorbraak forceren bij een meer indiegezind publiek.
Die gedachte spookte meteen door het hoofd bij de kennismaking met de eerste, aanstekelijke single “Prophet”, die op de een of andere manier iets weg heeft van Baroness’ “Take My Bones Away” en op media als YouTube bij luttele die-hardfans kritische reacties ontlokte wegens “te poppy“. De indie-stonercombinatie levert wel een beest van een nummer op, zeker wanneer de fuzzgitaren zich vastzetten in de buis van Eustachius.
Zij die denken dat Truckfighters plots de commerciële weg inslaat, moeten maar eens debuutplaat Gravity X door de boxen laten schallen. Een nummer als het Red Fang-achtige “Desert Cruiser” staat voor zowel brute kracht als toegankelijkheid. En een (metal)band moet toch niet tien dezelfde albums maken?
“Prophet” is nog niet eens het sterkste nummer op de plaat. Met “The Chairman” weten we nu zeker dat de band meer dan een Zweedse kloon van Kyuss, Fu Manchy of Dozer is. Geen nood: je wordt nog altijd omver geblazen door woeste stonergitaren die helemaal uit de Palm Desert lijken te komen. Gitarist Niklas Källgren (aka Dango) komt nu, meer dan ooit tevoren, op het gepaste moment lichtvoetig uit de hoek met dromerige gitaarklanken, terwijl de ritmesectie heerlijk groovy uithaalt. Groove, fuzz, en ja, zelfs funk: het nummer (of liever: de band) heeft het allemaal.
De bikkelharde opener “Mindcontrol” laat misschien nog het meest vertrouwde geluid horen. Samen met het met een brommende bas en drummokerslagen verstevigde “Convention” is dat het meest in-your-face nummer van de plaat. Daartegenover staan het acht minuten durende “Get Lifted” en — voor de liefhebbers — het veertien (!) minuten lange “Mastodont”. Het eerste nummer is, zoals we van Truckfighers gewoon zijn, uitermate krachtig en spacey. In “Mastodont” wordt gewoonweg een indrukwekkende geluidsmuur opgezet.
Dango, zanger-bassist Ozo (Oskar Cedermalm) en drummer Poncho (André Kvarnström) maken geen dertien-in-een-dozijnstoner. Dat is duidelijk na het beluisteren van Universe, ondanks het feit dat hun invloeden er vingerdik blijven opliggen. Josh Homme zei ooit — waarschijnlijk in een nostalgische bui met heimwee naar de goeie ouwe Kyuss-jaren — dat Truckfighters “probably the best band in the world” is. We geloven steeds meer dat hij niet boven zijn theewater was toen hij die woorden eruit flapte.
Truckfighters speelt op vrijdag 7 maart in de AB Club.
