Cass McCombs :: Heartmind

Het hart ligt op de tong, zo durft men wel eens te zeggen, maar blijkbaar kan het ook even kamperen tussen je twee oren. Op zijn nieuwste album Heartmind laat de Amerikaanse alt-folker Cass McCombs ons horen hoe dat klinkt. Fris als een blootsvoetse wandeling langs de kleine beek in de namiddagzon. Te veel clichés, zegt u? Goed dan maar: de nieuwe plaat klinkt als een road trip waarbij je auto het al na een uur rijden begeeft, waarna je dan maar twee dagen lekker kampeert in het verborgen weilandje achter de snelwegparking, terwijl jij en de lokale boer zijn wijnkelder plunderen. Simpel, ambitieloos geluk.

De Amerikaanse singer-songwriter Cass McCombs is geen begenadigd schaakspeler, zo vermoeden we. Is hij niet sluw of vooruitdenkend genoeg? Dat willen we zeker niet beweren, maar de man houdt duidelijk niet van vakjes. Al snuisterend in zijn rijk gevulde discrografie komen we van de afgelopen twintig jaar platen tegen die willekeurig huppelen van mooie popsongs naar hoekige en zelfs bijna meditatieve songs. Wat het geheim is waardoor de man zo snel van gedaante kan veranderen? Zijn begenadigd talent om songs te smeden en rijke arrangementen te schrijven. Durft al eens van pas te komen in muziekland.

En dit is niet anders op zijn nieuwste album Heartmind. Een plaat die overloopt van de kwetsbaarheid en de puurheid, maar steeds op een zodanig andere manier dat je werkelijk elk nummer als een apart wezen moet beschouwen. Ziehier de acht creaturen van de Schepper Combs.

Eerste in de rij is het wat krakende, lo-fi opener “Music Is Blue” dat klinkt als opgenomen op een oude sporenrecorder die met Scotch tape bijeengehouden wordt. Cass is lyrisch over zijn geliefde en de eenvoudige dingen waar zij van houdt: van ons luisteraars, van de zanger zelf, en ook – al die liefde moet van ergens komen – van een peukie wiet roken. Erna krijgen we Steve Gunn-achtige frisheid in het meer uptempo “Karaoke” en het kalmere met natuurgeluiden gevulde “New Earth”. Mocht de strakke drum vervangen zijn door een of andere tamtam, we zouden het bijna new age durven noemen.

“Unproud Warrior”, opgetrokken uit fluisterende gitaar, countryviool en contrabas, zoekt meer de hoekige kant op van het alt-folkgenre waar artiesten zoals Amen Dunes of Ryley Walker resideren. Een tekst over hoe vals het heldendom als krijger is. Een prachtig, maar bitter sprookje dat mikt op ons kippenvelletje, zoals ook Sun Kil Moon of Bill Callahan dat kunnen. Hetzelfde gevoel bekruipt ons later ook bij het iets meer in het klassieke folkgenre geënte “A Blue, Blue Band”. Dan is er “Krakatau”, een broos evenwicht van stemmen in een harmonie met een wandelende gitaar- en drumriff. Cass wil alles wat diep in hem broedt als bij een vulkaanuitbarsting eruit smijten. En dat zal blijkbaar niet licht zijn: hij vergelijkt zichzelf met de Krakatau, een Indonesische vulkaan die zichzelf de lucht in blies eind 19e eeuw en de halve wereld in as hulde.

Tegen het einde van het album doet de zanger op “Belong To Heaven” nog even een gooi naar de award ‘song die The War On Drugs vergeten te schrijven zijn’ en sluit vervolgens de cirkel door opnieuw lekker lo-fi te gaan in de kruipende titeltrack “Heartmind”. Nog even een heerlijk mystieke outro erachter zetten en de tocht is compleet.

Wij hoorden acht tracks en bezochten evenveel verschillende universa. En net zoals tijd relatief is bij al die oneindige ruimtereizen, is het dat ook bij het beluisteren van deze plaat. Wanneer we opnieuw in de realiteit gesmeten worden, zijn we andere mensen. Beter of slechter, dat zullen we straks wel ondervinden in de file op weg naar huis, maar het zou zo wel eens kunnen dat we onderweg even de ogen sluiten om opnieuw naar de plekken van zojuist te gaan. Pendelaars op de Brusselse ring tijdens spitsuur: u bent bij deze gewaarschuwd.

9
Anti
Anti
Bill Callahan, Amen Dunes, Steve Gunn, Ryley Walker, James Elkington

verwant

Eindejaarslijstje 2022 van Harald Devriendt

“Een vos verliest zijn streken niet”. Dank je voor...

Cass McCombs :: 21 februari 2017, Het Depot

Cass McCombs, verantwoordelijk voor een van de meest onderschatte...

Cass McCombs :: Wit’s End

Domino, 2011 Konkurrent Singer-songwriters komen in alle maten en gewichten, en...

Cass McCombs

Botanique, Brussel, 7 december 2009 Meer afbeeldingen Cass McCombs

Cass McCombs :: Catacombs

Nu lange zomeravonden opnieuw naderbij komen, kunnen bitterzoete songsmeden...

aanraders

Jef Parker ETA IV-tet :: The Way Out of Easy

The Way Out of Easy is de tweede van...

Malvin Moskalez :: Not Today

Het leven loopt nooit rechtlijnig en is geenszins zwart-wit....

Michael Kiwanuka :: Small Changes

Vincent Vega en Jules Winnfield leerden ons in Pulp...

Kynsy :: Utopia EP

Okselfris, goeie neus voor pop, kan vlot met een...

Fortress :: Chroma

Een tweede EP voor Fortress, en alweer staat die...

recent

The Zone of Interest wint Grote Prijs UCC-UFK 2025

Gisteren verzamelden de leden van de UCC-UFK (Belgische Unie...

Malvin Moskalez :: Not Today

Het leven loopt nooit rechtlijnig en is geenszins zwart-wit....

Nosferatu (2024)

De roman Dracula van Bram Stoker lag in de...

Top 10 voor 2024: de filmredactie

De afgelopen dagen kon u de persoonlijke top 10...

Bird

Andrea Arnold wordt algemeen beschouwd als een van de...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in