John Watts is geen reus in gestalte, maar zijn meningen zijn dat, desgevraagd, wel. De Engelsman heeft nooit een blad voor de mond genomen, maar sommige standpunten doen wel eens de wenkbrauwen fronsen. Dit gezegd zijnde, Watts is nog steeds een interessante gesprekspartner, en staat steevast garant voor een intellectueel spervuur dat je alle kanten van de kamer doen verkennen. Ook al gaat het om een container in de backstageruimte van Blues Peer.
enola: Laten we het eerst toch maar even over het laatste album Triptych hebben, dat zoals de naam het zegt, een drieluik is (Liefde, Mensen en Macht). Het leven, soit.
John Watts: “In algemene termen ja. Ik heb natuurlijk altijd over die thema’s geschreven en gezongen en ja, die drie thema’s lopen al eens door elkaar.”
enola: Eerst vond ik de uitleg bij het album wel leuk, maar achteraf bedacht ik me dat er zo wel weinig verbeelding bij kwam kijken, omdat je al op voorhand meegaf waarover elk lied ging.
Watts: “Dat was bewust, ik heb dit jaar al heel wat interviews gedaan, en ik wil het niet zoveel meer over mijn muziek hebben, maar wel over politiek of de psychologische aspecten van onze maatschappij. Ik vind het interessanter om daarover te spreken dan over mijn songs, die nogal evident zijn. Een Duitse journalist liet me weten dat er op een bepaald moment meer artikels over mijn standpunten in hun media stonden, dan artikels over Britse politici. Wat ik wel goed vond.”
enola: Laten we het dan maar even kort over politiek hebben.
Watts: “De meeste Britse politici zijn complete idioten. Er zijn wel nog goedmenende politici over, maar die slagen er niet in om samen te werken, zeker aan de linkerzijde. En door AI en de polarisatie wordt het allemaal nog erger. Er zijn nu mensen aan de macht die nog niet eens een groentekraam op de markt zouden kunnen beheren.”
“Boris Johnson was een absoluut mislukking, hij is een egoïst en een bullebak eerste klas. Het resultaat is dat Engeland er slecht aan toe is. Labour zal de volgende verkiezing wel winnen, de vraag is alleen hoe groot de overwinning zal zijn (nvdr: dit interview werd in de maand mei afgenomen)? En Stamner zal het niet gemakkelijk hebben, er zit geen geld in de staatskas. Bovendien klinkt hij als iemand die mij een kilo tomaten wil verkopen, hij klinkt niet als een leider, maar zijn hart zit op de juiste plaats, en hopelijk is dat genoeg.”
“Op wereldvlak kan je natuurlijk niet naast Trump kijken. Hij heeft miljoenen volgelingen die willen dat hij verkozen wordt. Ze zeggen zelfs dat ze een dictator aan de macht willen, maar ze weten niet eens wat dat inhoudt. Maar op een dag zullen ze te ver gaan, tegen the American Dream in, en dan zullen de mensen in opstand komen. En de Democraten hebben een probleem, volgens mij is Michelle Obama de enige verstandige keuze, maar zij zal het nooit doen. Kamala Harris? Ze was niet echt top als vicepresident, maar ja, Biden liet haar ook niet uit zijn schaduw komen. We zullen zien, maar het ziet er niet goed uit.”
enola: Je hebt al op vele soorten festivals gestaan, maar een bluesfestival, dat moet wel een unicum zijn voor jou?
Watts: “Eerlijk? Ik ben niet zo’n grote bluesfan. In de jaren 70 had je Cream, en Rory Gallagher, maar iemand zoals George Thorogood, dat is geen blues, da’s rock. En veel te traditioneel. Er waren in het verleden natuurlijk goede blueszangers, bijvoorbeeld Billie Holiday, Aretha Franklin of Bessie Smith. Dat is de waarlijke blues, ruw, rauw en recht in je gezicht. Toen ik 15 of 16 was, was ik een grote George Melly fan. Niemand kende hem, hij was niet zo’n goede zanger, maar hij bracht wel al die Bessie Smith songs weer tot leven. En ja, de teksten waren soms wat op het randje, maar ik vind die nog altijd fantastisch.”
“Ik heb niet zo’n grote bewondering voor blues of rockmuziek, als jongere vond ik dat saai. Ik maak muziek sinds mijn 14de, dat was het enige wat ik al wou doen. OK, ik heb dan wel psychologie gestudeerd, maar eigenlijk wou ik muziek maken. Of cricket spelen voor Engeland.”
“Reggae, daar heb ik wel altijd van gehouden, dansmuziek met een fantastische groove. En de meeste invloedrijke muziekstroming van de laatste 40 jaar is hiphop, wat ik ook geweldig vind.”
enola: Ik kom nog even op het laatste album terug, ondanks het feit dat je dat niet ziet zitten.
Watts: “Haha, doe maar.”
enola: “Sensual Beings” staat niet vermeld in het deel over de liefde, maar net dat lied draait om de liefde.
Watts: “Goed opgemerkt, maar het is een beetje van alles wat, dat lied. Het was oorspronkelijk de bedoeling om 3 aparte ep’s uit te brengen, maar we hebben dat idee laten varen, omdat het commercieel niet haalbaar was.”
“Weet je, ik heb nog een album gemaakt samen met Triptych, maar dat komt pas volgend jaar uit. Triptych is de gekende Fischer-Z, en het andere album zal veel experimenteler zijn, het is een samenwerking met Anthony McNamee. De laatste jaren is het duidelijk geworden dat ik neurodivers ben. Dat is altijd een groot voordeel geweest als schrijver en artiest, maar niet zo gunstig als het over het zaken gaat, of in mijn privéleven. Maar toen die ideeën kwamen voor dat tweede album, heb ik dat gewoon laten gebeuren.”
“Op Triptych staan de rustige nummers, geen gedoe, maar het tweede album is veel diverser, veel experimenteler en dansbaarder. Wie weet word ik weer op de radio gedraaid met nieuw werk? Ik ben er alvast heel tevreden over.”
enola: Wat vond je zelf van de diagnose dat je neurodivers bent?
Watts: “Och zoals je weet ben ik psycholoog, dus ik wist wel dat er iets aan de hand was. Probleem is dat er tegenwoordig veel te snel het label ‘ADHD’ gekleefd wordt, want iedereen zit wel op een of andere plaats in het ADHD-spectrum. Ikzelf heb absoluut geen geduld, als ik ergens een obstakel zie, ga ik er gewoon omheen en probeer iets anders. Ik heb ondertussen heel wat albums gemaakt, en mensen vragen me altijd of ik mijn hits ga spelen, maar ik speel gewoon waar ik zin in heb die avond, en ik voel me er nog altijd goed bij.”
enola: Je bent niet altijd een gemakkelijk man om te interviewen.
Watts: “Vind je? Jij als interviewer, je wil gewoon exclusieve dingen aan de weet komen, en ik kan gewoon verschillende manieren zoeken en vinden om mijn boodschap kwijt te geraken, afhankelijk van wat de mensen willen horen. Wil je een politieke boodschap? Die kan je krijgen.”
Fischer-Z staat dit weekend (zaterdag 7 september) op het Rock ’n Rex festival in Essen, maar John Watts is solo te bewonderen op 31 oktober, 1, 2 en 3 november, respectievelijk in Amsterdam, Bergen op Zoom, Enschede en Drachten. Meer informatie is te vinden op www.fischer-z.com.
