Blaudzun :: Latter Days

Johannes Sigmond, beter gekend onder zijn artiestennaam Blaudzun, is een bezige bij. Minder dan drie jaar na Lonely City Exit Wounds komt de Nederlander op de proppen met een nieuw album, genaamd Latter Days. Brengt dat meer van hetzelfde of een nieuwe koerswijziging?

In het verleden gaf Sigmond al toe dat het elektronisch geluid van de Jupiter-trilogie een deel van zijn publiek wegjoeg en dus probeert hij met meer poppy en beter in het gehoor liggende deuntjes dat publiek terug te vinden. Gaandeweg zijn ook de teksten iets toegankelijker geworden, maar toch rijst de vraag: is dit voldoende?

Spijtig genoeg borduurt Latter Days verder op de muzikale thema’s van Lonely City Exit Wounds. Zo zeer zelfs dat we ons af en toe afvragen of bepaalde songs geen overschotjes van die vorige worp zijn. Zo klinkt het tempo van “Faint Of Heart” wel heel erg als iets wat we al eerder gehoord hebben en ook qua zang doet Sigmond niet al te veel moeite om andere horizonten op te zoeken – toch iets te gemakzuchtig en zonde van de gespendeerde studiotijd.

Hoogte- (of laagtepunt) hiervan is “Summer Song”, dat begint met “Too many hopes for July, Too many hopes for June, I drown my demons but they learn to swim”. En de lalala’s op het einde zullen het live ongetwijfeld goed doen, maar op plaat klinkt het te gepolijst en te geforceerd. Ook “Better Man” draagt te veel schaduwen van Lonely City Exit Wounds om echt lang te blijven boeien.

Vooruitgeschoven singles “Shades” en “Dreamers” klonken nochtans veelbelovend: nazomers met een tintje melancholie, zo hebben we Blaudzun graag. En ook opener “Wicked Ball” doet vermoeden dat er toch wat werk in het maken van dit album gekropen is: het lied drijft ijl en dromerig weg en doet wat Radiohead-achtig aan. Wat hier zeker en vast een meerwaarde is: die 90’s-feel past goed bij Sigmonds’ stem.

Ruim tien jaar zijn verstreken sinds Blaudzun met Promises Of No Man’s Land in Vlaanderen insloeg als een bom, maar het valt te betwijfelen of hij met deze nieuweling veel potten zal breken of een nieuwer/ander publiek vindt voor zijn poppy deuntjes. En dat is jammer, want we gunnen het de sympathieke Nederlander, maar dan zal hij toch iets beter zijn best moeten doen om te overtuigen. Live dan misschien wel? Wordt vervolgd voorjaar 2025, wanneer de clubtour Blaudzun ook naar Gent (27 februari) en Antwerpen (28 februari) brengt.

6.5
Labeltje Labeltje
Beeld:
Tony Docekal

verwant

Blaudzun :: _UP_

Eindelijk, een jaar na Jupiter II, is hij daar:...

aanraders

Floating Points :: Cascade

Help! We hebben al een paar weken amper stilgezeten....

The Smile :: Cutouts

Hoezo, ‘moeilijke derde’? Het Britse trio The Smile barst...

Gabriel Rios :: Playa Negra

Op Playa Negra, de tweede volbloed vriesvaklatin na Flore,...

Jamie XX :: In Waves

Alles komt in golven: de zee, de zwaartekracht, het...

Deadletter :: Hysterical Strength

Eindelijk: een plaat. Na elvendertig passages in dit land...

recent

Waarom Wettelen?

Dimitri Verhulst is geen onbekende in het Belgische filmlandschap:...

Left Of The Dial 2024: Een feestje van angst en pijn

Waar beter dan Rotterdam, een stad die drijft op...

La Nuée :: La Nuée

Drie jaar na zijn debuut staat Johannes Eimermachers collectief...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in