De enola-filmrecensenten lichten de komende dagen elk hun tien favoriete titels van 2024 toe en op 1 januari krijgt u de samengestelde top 10 van de hele filmredactie. (Om in aanmerking te komen voor deze rangschikking moet een film gedurende het afgelopen jaar een Belgische release hebben gekregen in de bioscoopzalen of via VOD/streaming. Titels van op festivals die pas volgend jaar verschijnen, werden dus niet opgenomen in de lijstjes en verhuizen naar 2025).
- Poor Things ( Y. Lanthimos – Usa/Uk/Ie/Hu)
Met Poor Things bewijst de Griekse filmmaker Yorgos Lanthimos dat het altijd nog net een tikkeltje absurder kan. De film volgt Bella Baxter, een jonge vrouw die, nadat ze de hersenen van haar eigen ongeboren kind ingeplant krijgt, klaar is om de wereld en zichzelf te ontdekken. Deze bizarre verhaallijn, in combinatie met al even bevreemdende beelden, biedt een heerlijk surrealistische cinemaervaring vol humor en menselijkheid.
- The Zone of Interest (J. Glazer – Usa/Uk/Pl)
In de schaduw van het concentratiekamp Auschwitz woont de familie Höss vredig en gelukkig. Een Holocaustfilm volledig gewijd aan de banaliteit van het leven is op zijn zachtst gezegd een oncomfortabele beleving. Voeg daar op de achtergrond de huiveringwekkende geluiden van het kamp aan toe en je krijgt een historisch drama dat nog lang onder je vel blijft zitten.
- Anora (S. Baker – Usa)
De Russisch-Amerikaanse stripper Ani waant zichzelf Assepoester wanneer ze onverwacht trouwt met de rijke Russische erfgenaam Ivan. Haar sprookje komt echter abrupt tot een einde wanneer Ivans ouders lucht krijgen van het huwelijk en zich naar Brooklyn reppen. Wat volgt, is een amusante en verrassende klopjacht die even grappig als melancholisch, even onstuimig als wanhopig is.
- Challengers (L. Guadagnino – Usa/I)
Challengers volgt de driehoeksverhouding tussen drie tennisspelers en de ontevredenheid die bij gevolg hun levens beheerst. Misnoegd over de keuzes die ze maakten, verwijten de personages elkaar wat had kunnen zijn. Dankzij de energetische en zinderende tennismatchen krijgt dit sensueel en opwindend drama een bloedstollend kantje waardoor je je ogen simpelweg niet kan afwenden.
- Emilia Pérez (J. Audiard – Fr/B/Mex)
Melodrama, misdaadthriller of musical? Het drama over de geslachtsverandering van een Mexicaanse maffiabaas is niet zomaar binnen één enkel genre te vangen. Emilia Pérez stelt vragen over (gender)identiteit en geweten, hekelt de drugsproblematiek en bevat een swingend nummer over vaginaplastiek. Een gewaagde mix, die mede dankzij het kundige camerawerk en de straffe acteerprestaties zorgt voor een verfrissende en innovatieve filmervaring.
- Love Lies Bleeding (R. Glass – Usa/Uk)
Wat begint als een liefdesverhaal tussen fitnessuitbaatster Lou en bodybuilder Jacky mondt al snel uit in een misdaadthriller doordat beiden verwikkeld geraken in de dubieuze praktijken van Lou’s vader. Een kleine dosis surrealisme maakt van deze romantische thriller een ongezien, gewaagd en prikkelend schouwspel.
- No Other Land (Y. Abraham/B. Adra/H. Ballal/R.Szor – Ps/No)
Het is haast schrijnend dat in hetzelfde jaar als The Zone of Interest deze Palestijnse documentaire op mijn lijstje prijkt, waar opnieuw mensen bewust wegkijken van de horror die ze anderen aandoen. Een collectief van vier Palestijnse en Israëlische activisten brengt gedurende jaren de gedwongen ontheemding van Masafer Yatta (een verzameling van Palestijnse gehuchten) in beeld en toont daarbij hun eigen moed en haast onbreekbare wilskracht.
- C’è Ancora Domani (P. Cortellesi – I)
In C’è Ancora Domani droomt Delia, een Italiaanse huisvrouw in naoorlogs Italië, van een betere toekomst waarin ook vrouwen iets te zeggen hebben. Dit kleine verhaal, prachtig gefilmd in de stijl van het Italiaans neorealisme uit de jaren 40 en 50, bevat een boodschap die – niettegenstaande de historische setting – nog steeds hoopvol en bemoedigend aanvoelt.
- Das Lehrerzimmer (I. Çatak – Usa/D)
Das Lehrenzimmer toont het gevaar van geruchten en de gevolgen van (ongefundeerde) beschuldigingen. In een poging een oplossing te vinden voor de reeks van diefstallen die plaatsvinden in de leraarskamer besluit de jonge en gedreven leerkracht Carla om het heft in eigen handen te nemen. Al snel leiden haar keuzes tot meer en grotere vraagstukken die de zaken alleen maar opblazen en die het drama voorzien van een ongemakkelijke spanning.
- The Substance (C. Fargeat – Usa/Uk/Fr)
In The Substance becommentarieert Coralie Fargeat, bedolven onder een dikke laag gore en body horror, de schoonheidsidealen die de maatschappij en met name de Hollywood filmindustrie oplegt aan vrouwen. Het resultaat is een satirische horrorfilm die even weerzinwekkend als opzwepend is en zowel fascineert als (gevoelige) kijkers de zaal doet uitlopen.