2024 was het jaar van heen en weer gereis, eindeloos kilometers malen op de Belgische en Franse snelwegen. Vergezeld van muziek uiteraard, maar toch kon er (nog steeds) weinig nieuws mijn interesse wekken. Soit, deze verdienen toch bijzondere aandacht.
Gavin Friday :: Ecce Homo Comeback, mokerslag en vreugdedans van het jaar. Meer is niet nodig om aan de top van 2024 te geraken. Soms worden verwachtingen niet ingelost, maar Gavin Friday omzeilt die hindernis moeiteloos en loodst ons zonder pardon zijn punk-universum in. Laat die optredens maar komen!
Jon Amor Trio :: The Turnaround Swingende, groovy en aanstekelijke bluesgetinte songs, daar heeft Jon Amor een patent op. En op The Turnaround schittert hij als vanouds, in triovorm. Geen overbodige franjes, alleen spelplezier dat uit de luidsprekers spat. Meer van dat in 2025?
Hugh Coltman :: Good Grief De voormalige Hoax-zanger woont al twee decennia in Frankrijk, waar hij als jazzy crooner een mooie carrière uitbouwde. Maar met de midlifecrisis kwam ook de vraag: wat nu? Een album vol gevoelige en swingende liedjes, gedrenkt in blues, soul en jazz was blijkbaar het antwoord.
Hamish Hawk :: A Firmer Hand Laat ontdekt, maar oh ja, dit hoort zo hard thuis in het rijtje van 2024. Anderhalf jaar na Angel Numbers, en nog steeds rijmt deze Schot de zotste dingen door elkaar. Me like en hup, een plaatsje in de top 10!
John Grant :: The Art Of The Lie Ook die andere favoriete John komt met nieuw materiaal op de proppen. Heerlijk camp en glossy, maar nog altijd pertinent en met de nagel op de kop. Discofever uit de jaren 90 gecombineerd met heimwee naar betere tijden en een ferme geut melancholie.
Fischer-Z :: Triptych Een drieluik rond liefde, mensen en macht. John Watts moet gedacht hebben dat dat voldoende was om een nieuw hoofdstuk aan het Fischer-Z-avontuur te breien. Watts grossiert in scherpe observaties, en zal dat doen tot ze hem naar zijn graf dragen. Amen.
IDLES :: Tangk Op Tangk (blijft moeilijk bekken) gaan onze favoriete punkers van de laatste jaren de gevoeligere kant op. En soms kan dat op een sof uitdraaien, maar niet bij Joe Talbot en co. Het beukt nog altijd, soms iets minder urgent, maar nog altijd uiterst efficiënt.
BLUAI :: Save It For Later De Nieuwe Lichting van Studio Brussel win je niet zomaar. De dames van BLUAI zaten in 2024 op een roetsjbaan van jewelste: nieuw album, het ene festival na het andere. Hun zomerse vibes, geënt op Phoebe Bridges en PJ Harvey, slaan duidelijk aan.
Fontaines DC :: Romance Nog wat Ieren die 2024 kleur gaven. Al jaren op de rand van de grote doorbraak, en in 2024 kwamen ze alvast al een heel stuk dichter bij werelddominantie. Gelukkig blijven ze wel trouw aan hun groezelige zelve.
Blaudzun :: Latter Days Onder zijn alter ego Blaudzun maakt Johannes Sigmond schone popmuziekjes, maar toch sluipt er hier en daar te veel herhaling en herkenning in de mooie liedjes.
Ook live was 2024 het jaar van veel niet gezien, maar toch een paar hoogtepunten op een rij: Thorbjorn Risager & The Black Tornado op Blues Peer, Richard Hawley en Chris Isaak op Lokerse Feesten, en Noorwegens meest destructieve Balkanorkest, Kaizers Orchestra, in de Roma.
Ontdekking van 2024 was ongetwijfeld Kevin Saura Group, een bende jonge snaken uit Nice die groove, blueslicks en jazz allemaal mixen tot een aanstekelijk feestje. Gent Jazz, iemand?
2025 laat zich al uitstekend aankondigen: we kijken uit naar de nieuwe albums van Malvin Moskalez (01/01/2025) en Adrian Crowley (07/02/2025). En de koffer is al gepakt, want begin april vliegen we naar Dublin, alwaar Gavin Friday present tekent na 14 jaar afwezigheid. De zomer wordt dan weer lekker heet met Robert Plant (23/07/2025) en Ben Harper (25/07/2025) in Carcassonne.
Santé en laat die kurken maar knallen!